Tekst achterflap
Het blijft een fascinerend fenomeen: een rups verandert in een vlinder, maar hun lichamen hebben vrijwel niets gemeen. Het silhouet, de anatomie, de manier van voortbewegen, zelfs hun leefomgeving is anders – de rups leeft op de aarde, de vlinder in de lucht. En toch zijn ze deel van eenzelfde leven. Datgene wat bacteriën, planten, dieren en mensen verbindt, is het feit dat eenzelfde leven op andere manieren voortleeft. Emanuele Coccia trekt dit fenomeen breder. Het leven wordt doorgegeven van lichaam tot lichaam, van soort tot soort, maar hetzelfde geldt voor de relatie tussen wat leeft en de Aarde: het leven is niets anders dan de vlinder van de enorme rups die Gaia heet. Al het leven is de metamorfose van deze planeet. Emanuele Coccia (1976) voltooide zijn studie filosofie in Florence en was vervolgens verbonden aan universiteiten in Duitsland, Japan, Argentinië en de Verenigde Staten. Hij heeft zich beziggehouden met onderwerpen die uiteenlopen van middeleeuwse filosofie tot hedendaagse architectuur, mode en beeldcultuur. In 2016 publiceerde hij La vie des plantes, dat in tien talen werd vertaald. Sinds 2011 is hij verbonden aan de École des hautes études en sciences sociales in Parijs.
Focus Knack - "Is het niet gek, schrijft de Italiaanse filosoof Emanuele Coccia, dat de mens al millennia zijn toekomst in de sterren zoekt en de aarde als het verleden beschouwt, terwijl net het omgekeerde het geval is? Het verhaal dat sterrenwichelaars ons vertellen heeft inderdaad weinig met de toekomst van de mensheid te maken, wellicht even weinig als de interplanetaire kolonisatiedromen van IT-tyconen als Elon Musk en Jeff Bezos. Nee, onze toekomst ligt hier op aarde. We leven er niet op, maar maken er deel van uit."
