Aan de tedere kunne

Ook ‘vieze’ verzen kunnen verrukkelijk zijn. Van de erotische gedichten van Pieter Boddaert jr. valt nog steeds volop te genieten. Onnavolgbaar bezingt hij het ‘Genot des levens’, met blakende vlammen en dartele kussen. Eerlijk verdeelt hij zijn aandacht over mutsenmaakstertjes en schone toneelspeelsters, onvervaard stort hij zich tussen houten benen, altijd bereid tot ‘kussen, stoeien, woelen, zwoegen’ om een ‘gapend vakje’ te vullen met zijn ‘klimmend genoegen’. Zijn verzen zijn teder en onstuimig, en van een ontwapenende charme.

Pieter Boddaert jr. (1766-1805), ook wel ‘de vieze Boddaert’ genoemd, was het zwarte schaap in een familie van deftige en vrome geleerden. ‘Aan de tedere kunne’ is de eerste uitgave van zijn werk in boekvorm sinds 1870. Onkruid vergaat niet. De vieze Boddaert heeft geen viagra nodig. Na dik tweehonderd jaar staat zijn werk nog altijd fier overeind!

“De liederlijkste van alle menschenkinderen die ooit de kuische negen [muzen] gediend hebben.” (Nicolaas Beets)

“Voor mij is er geen vraag: Boddaert is onze belangrijkste erotische dichter.” (Hans van Straten)

“Een legendarische straatfiguur, wiens naam de hele negentiende eeuw lang een merknaam zou blijven voor expliciet schuine poëzie. De Erotische Portefeuille van Boddaert kocht je onder de toonbank.” (Gerrit Komrij)