De avonturen van RedRat – deel 11 & 12

deel 11 het heimwee en deel 12 de spijt Jawel! U ziet het goed: REDRAT is terug van weggeweest. Na meer dan 25 jaar anoniem gesappel aan de onderkant van de samenleving beleeft hij nieuwe avonturen waarin hij heen en weer wordt geslingerd tussen heimwee spijt en overmoed.

DE GESCHIEDENIS VAN REDRAT

REDRAT was geen held, eerder een onschuldige voorbijganger, die door maatschappelijke strubbelingen van hot naar her, en van het kastje naar de muur werk gedreven. In het stripverhaal De avonturen van REDRAT namen magere ratten het met de moed der wanhoop op tegen de heersende klasse der corpulente varkens. Het enigszins vereenvoudigde, en ook wel bekritiseerde zwart-wit beeld “ratten-contra-varkens” ontstond overigens naar aanleiding van een plompe uitspraak van een toenmalige Amsterdamse politiecommissaris, die krakers en andere linkse activisten vergeleek met ratten die uit hun holen kropen om de zo geprezen openbare orde te verstoren.

Mooi gevonden natuurlijk, maar dan was het aan ons “ratten” om de bazen en dienaren van diezelfde zo geprezen openbare orde ten tonele te voeren als volgevreten varkens. Eerlijk is eerlijk, en met de welgemeende verontschuldigingen aan de echte tamme zwijnen.

De feestdag, het eerste deel van de roemruchte avonturen van REDRAT, ontstond in 1980 naar aanleiding van de massale rellen tijdens de kroning van Beatrix, in de strip Beapix genaamd, op 30 april van dat jaar.
De tekenstijl was rudimentair, eenvoudig, enigszins gehaast en nonchalant. Maar tegelijk ook weer heel precies en uiterst zorgvuldig. De tekeningen oogden alsof ze in één keer en zonder al te veel geschets vooraf op papier waren gezet. Deze werkwijze wekte bij de lezer de indruk dat hij of zij ook best wel zo’n stripverhaal zou kunnen tekenen, én uitgeven. Gewoon door het te doen. En een enkeling deed het ook. Dat was misschien wel de charme en tegelijk de kracht van REDRAT, die veel mensen aansprak. De eerste oplage bestond uit 250 zelf gestencilde en geniete exemplaren, in een A4-envelop met stempel, binnen enkele dagen geheel uitverkocht.

Een maand later verscheen De feestdag als één van de bijlagen van het laatste nummer van Raket in een oplage van 1.000 stuks. Nog altijd geheel zelf gestencild en geniet. In 1981 bracht uitgeverij Raket in samenwerking met uitgeverij Lont deel 1, samen met het nieuwe deel 2, ’t Nieuwe huis, over een wanhopige kraakactie, als een heus ge-offset stripalbum uit. Nog vier dubbele delen volgden. Allen verhaalden ze van de slepende en ongelijke strijd van taaie, maar verwarde ratten tegen de vieze vette varkens. REDRAT kreeg te maken met punks, krakers, linkse activisten van diverse pluimage, rechtse knokploegen en politieprovocateurs. Hij belandde tijdens zijn omzwervingen zelfs in Dodewaard, Berlijn en Baskenland.

Het laatste dubbele deel verscheen in 1983. Op de achterkant nam REDRAT schuchter afscheid van zijn trouwe lezers met de historische woorden: “hoi… èh dit zijn m’n allerlaatste avonturen, ik stop ermee – want om nou een linxe kuifje te worden… dat lijkt me nix…” Maar zie hier!