1980 – De plasserparadox

Het jaar is 1980, het decor een troosteloze provinciestad, waarin werkeloosheid, armoe en woningnood hoogtij vieren. Het failliet van de textielnijverheid komt met industriële ruïnes en een enorme kaalslag in het hart van de stad. Dit bleke toneel biedt verrassenderwijs de perfecte voedingsbodem voor de jeugdige dadendrang van de no-future generatie.

1980 – De plasserparadox is een caleidoscopische roman en volgt het wel en wee van Ratel, Dr. Pink, Emiel de B., Klein Yani, Chloë en Loumi en hun vrienden. Dit is de eerste generatie die openlijk haar homoseksualiteit beleeft. Hun geaardheid wordt niet bevraagd, maar is simpelweg een gegeven.

De protagonisten vinden in het verlengde van de emancipatiegolven van de jaren ’60 en de vroege jaren ’70 hun eigen ruimte. In tegenstelling met voorgaande generaties wortelt hun beleving van seksualiteit niet in trauma’s. Zij hoeven op dat vlak niets te verwerken. Sterker nog, in het kielzog van de luidruchtige emancipatiegolven staan zij pal voor hun geaardheid, maken zij er absoluut geen geheim van en experimenteren er vrijelijk op los.

1980 is het verhaal van de stad X-Burg (Tilburg) zoals het nog niet is geboekstaafd, vanuit het perspectief van jongeren in de alternatieve scene, eind jaren ’70. Het is de tijd van het activisme, het kraken en de nieuwe muziek, waarin het persoonlijke politiek is en de hoop op een betere wereld groot.

“Want laat ik maar meteen beginnen bij de conclusie: gast, wat heeft Swarth een tof boek geschreven! (…) Swarth heeft gewoon een fenomenaal boek neergezet dat aangrijpt, meesleurt, amuseert, verbijstert, ja wat eigenlijk niet?” (Jos Joosten)