De verlossing

“Het mooiste boek van Robert Pinget” – L’Express

Robert Pinget (1919) wordt beschouwd als een van de grootste naoorlogse Franstalige auteurs. Niet de structuur maar de toon van zijn romans vindt Pinget het belangrijkst. Het werk bevat veel poëtische elementen die een beroep doen op de creativiteit van de lezer. Pingets interesse gaat uit naar het gewone, het alledaagse, daarnaast is hij gefascineerd door het mysterie van het menselijk geheugen. De volslagen wanhoop over de chaos van het menselijk bestaan maakt zijn werk aangrijpend. In 1965 kreeg Pinget de Prix Fémina.

In De verlossing wordt veel gepraat en van alles beweerd oa. over de verdwijning van de kleine Ducreux. Eigenschappen, personen en gebeurtenissen schuiven over en door elkaar heen, en overlappen elkaar; niets is wat het is of lijkt te zijn. De lezer wordt voortdurend heen en weer geslingerd tussen wat er werkelijk gebeurde en wat er wordt verondersteld.
De verlossing is een meesterlijk muzikale roman waarin voortdurend kleine verschuivingen en perspektiefwisselingen plaatsvinden.

Hij was op zondag met zijn ouders uitgegaan.
Hij had zijn matrozenpakje aan.
Hij had zijn blauwkatoenen broekje met bretels aan.
Een lief blond jongetje met bruine ogen, ze vonden hem drie dagen later, in het bos van Furet onder een hoop bladeren, gewurgd, de ouders hadden verschrikkelijk verdriet, het hele dorp sprak erover, zo’n drama hadden ze niet meegemaakt sinds achttienhonderddrieënzeventig.
Zoiets hadden ze nog nooit meegemaakt.