Coef

Het is begin 2013 als Rein veertig dozen van zijn gekke moeder erft. Terwijl hij zo opgelucht was van haar waanzin verlost te zijn! Maar Coefs nalatenschap blijkt te uniek om bij het grofvuil te zetten. Honderden dagboeken, foto’s, geluidsopnamen, tekeningen en schilderijen. Over Indië, jappenkamp, kunstacademie, artsenpraktijk, moederschap, LSD-therapie bij professor Bastiaans, psychoses op straat en opname in het gekkenhuis. Werkelijk ieder detail van haar tweeëntachtig jaar heeft ze vastgelegd. Een levensverhaal zó krachtig, romantisch en tragisch, en tegelijk zó hilarisch dat het verteld moet worden. Dus  dompelt de auteur zich drie jaar onder in zijn  moeders gekmakende bestaan, om een wezen te ontdekken waarin hij angstaanjagend veel herkent. Rest de vraag of hij haar met Coef uit zijn systeem heeft geschreven of dat zij zich dieper in hem verankerde…

Coef is anders dan alle andere vrouwen. Creatief, geestig en beeldschoon, maar ook vreselijk scherp, ondermijnend en agressief. Veel te eigenzinnig voor de burgerlijke jaren vijftig! Ze heeft alles in zich om een groot kunstenares te worden, maar als haar hart gebroken wordt door een zielsverwant, kiest ze voor het gezinsleven met een degelijke arts.
Normaal doen valt Coef zwaar. Zeker als ze ingehaald wordt door een traumatische jeugd in een jappenkamp en een straatfobie haar leven tot hel maakt. Opgenomen in de Jelgersmakliniek probeert de roemruchte professor Bastiaans haar met LSD-therapie weer op de rails te krijgen. En dan gaat het pas echt mis.

In Coef vertelt de auteur over zijn jeugd met deze onmogelijke moeder en haar bizarre erfenis van duizenden dagboekpagina’s en dertig uur aan Bastiaans-tapes. Dankzij die documentatiezucht kan hij de lezer meenemen naar het Indië van haar dromen en de nachtmerrie van het kamp, om dan een vrije val te maken in de psychische orkaan die de rest van haar leven beheerst heeft.

Coef leest zoals Coef was: krachtig, tragisch en hilarisch. Een ontdekkingsreis door een nucleaire persoonlijkheid.