Analyse van de huidige maatschappelijke discussie over de islam in het westen die een politiek-ideologisch programma moet legitimeren.
Een reportage op tv. Een islamoloog spreekt over jongeren en criminaliteit, zonder de woorden allochtoon , migrant of moslim in de mond te nemen. Alleen: zijn uitleg wordt gemonteerd op stereotiepe beelden: een vrouw met een hoofddoek, mannen in djellaba, een paar schoffies op straat. Voor de argeloze kijker is de boodschap duidelijk: allochtonen veroorzaken criminaliteit.
Op zo n momenten veert Ico Maly verontwaardigd op uit zijn zetel. Wat er de laatste jaren niet allemaal gezegd en geschreven wordt over de islam en de moslims… Botsende beschavingen, burkini’s, halalvlees en jihad: kan u de extra bijlagen, boeken, films en series nog bijhouden? En hoe scherper en ongenuanceerder, hoe langer ze op het licht van de schijnwerpers kunnen rekenen.
Dat is geen toeval. Al die bijlagen, boeken en films zijn producten van een industrie die niets anders doet dan kennis over de islam verspreiden. Niet omdat ze zo geboeid is door de profeet Mohammed, wel omdat die industrie een politiek-ideologisch verhaal is. Omdat het heersende discours over de islam zorgt voor de legitimering van een beschavingsindustrie, die op volle toeren draait in onder andere Afghanistan en Irak, maar ook bij ons in Vlaanderen. Hoezo, strijd tegen de islam in naam van de Verlichting? Zonder olie in het Midden-Oosten had niemand het vandaag over de islam. Warm u op voor een rondrit langs de wereld met een angry young man als gids.
Ico Maly studeerde vergelijkende cultuurwetenschappen en ontwikkelingssamenwerking aan de Universiteit Gent. Hij publiceert al jaren over beeldvorming en islam, racisme en het Israëlisch-Palestijnse conflict. Hij werkt als hoofdredacteur van het project ‘Mediawatch’ bij Kif Kif. Onder zijn redactie verscheen Cultu(u)rENpolitiek, dat in 2008 de publieksprijs van boekhandel De Groene Waterman won.
