Essays die licht schijnen op het ge(multi-)mediatiseerde fenomeen Justitie, of hun invalshoek nu juridisch, criminologisch, wijsgerig, journalistiek of ethisch is.
Decennia geleden schreef Godfried Bomans al dat ‘waar iemand ook staat, men steeds op iemands tenen trapt’. Die wijsheid is ook van toepassing op Jan Nolf. Een paar jaar geleden noemde het Europees Netwerk Hoge Raden van Justitie Vlaanderens bekendste erevrederechter zelfs een ‘gevaar voor justitie’. De hemelbestormer vierde zijn zeventigste verjaardag. Hij deed dat onder andere met een essaybundel waarvoor veel schoon volk werd opgetrommeld: academici als Paul Verhaeghe, politici als Benjamin Dalle en Vincent Van Quickenborne en uiteraard ook mensen uit ‘zijn’ justitie. Ze zorgden voor een boek als een caleidoscoop: alle essays, of hun invalshoek nu juridisch, criminologisch, wijsgerig, journalistiek of ethisch is, belichten samen het ge(multi-)mediatiseerde fenomeen Justitie.
Jan Nolf is erevrederechter en justitiewatcher. Samen met onderzoeksrechter Michel Claise ontving hij de Burgerschapsprijs Stichting P&V 2016. Bij EPO publiceerde hij De kracht van rechtvaardigheid (2016).
Bart Nelissen studeerde o.a. rechten en wijsbegeerte en was van 2011 tot 2021 verbonden aan het Leuven Centre for Public Law. Sinds 2022 is hij docent aan Erasmus School of Law.
Philip Vanstapel is sinds 2016 actief aan de balie en sedert 2018 praktijkassistent rechtsvergelijking (KU Leuven).
Met bijdragen van Vincent Van Quickenborne, Ann-Katrien Oimann, Tom Decorte, Alain-Laurent Verbeke, Ivo Aertsen, Diane Reynders, Frederic Blockx, Matthias Willem Jan Luijks, Dirk Voorhoof, Pierre Lefranc, Frank van Dun, Randal Lesaffer, Grietje Van Buggenhout, Manuela Cadelli, Willem Possemiers, Eric Lancksweerdt, Raf Jespers, Paul Verhaeghe, Benjamin Dalle, Sietske Dijstra, Ria Mortier, Pol Deltour, Erik Lamens, Hugo Lamon, Paul Ruijs, Gust Verwerft, Bert Kruismans, Omar Souidi, Johan Combrez, Philip Vanstapel.