Eros, bitterzoet

In de poëzie van antieke dichters als Sappho en Archilochus wordt Eros, de Griekse god van het verlangen, verbeeld als een paradox die zich laat omschrijven met het woord ‘bitterzoet’.

Literaire verbeelding
Anne Carson onderzoekt in Eros, bitterzoet de verreikende implicaties van deze contradictie. Ze laat zien hoe de literaire verbeelding van verlangen verband houdt met uiteenlopende verschijnselen als de uitvinding van het Griekse alfabet, de wil tot kennis en de dynamiek van metaforen. Aan de hand van het werk van onder anderen Roland Barthes, Lev Tolstoi en Virginia Woolf verbreedt Carson haar zoektocht naar het verband tussen erotisch verlangen en de aantrekkingskracht van kennis. Steeds weer ontdekt ze een beweging voorbij het bekende, een reiken naar het onbekende. Eros is een werkwoord.

Sleutelwerk
Eros, bitterzoet is een sleutelwerk in het oeuvre van Carson: zowel inhoudelijke als stilistische elementen keren in haar latere publicaties steeds weer terug. Het boek heeft ondanks de onconventionele structuur een breed publiek bereikt. Zoals een criticus het treffend formuleerde: ‘Eerst waren de classici met stomheid geslagen door de vorm van dit wetenschappelijke werk; vervolgens was de wereld van de literaire non-fictie met stomheid geslagen door deze briljante voortzetting van de lyrische essays van Seneca, Montaigne en Emerson; en ten slotte (…) waren ook de dichters met stomheid geslagen.’ Inmiddels behoort Eros, bitterzoet tot de moderne klassiekers.

Anne Carson (1950) is een Canadese dichteres, classica, essayiste en vertaalster. In haar teksten verbindt ze poëzie met proza, vertaling enkritiek. Voor dit experimentele oeuvre ontving ze vele prijzen, waaronder de Lannan Literary Award en de T.S. Eliot Prize for Poetry.