Het Vierde Rijk

De VS is uitgegroeid tot dé supermacht met een geopolitieke en militaire strategie voor de wereldhegemonie. Deze strategie wordt volgens Parenti gekarakteriseerd door oorlog. Maar er is tegelijk de binnenlandse oorlog. Parenti beschrijft hoe de militaristen van het Pentagon en het Witte Huis de mensen pluimen ten voordele van de transnationale ondernemingen en de oorlogsindustrie. Daardoor ontaardt de sociale situatie in de VS snel. De moeizaam afgedwongen verworvenheden van gewone mensen worden weggeveegd.
The New York Times schreef het ooit zo: “Als de globalisering wil functioneren, dan mag Amerika er niet voor terugdeinzen op te treden als de alvermogende supermacht die zij is. Achter de onzichtbare hand van de markteconomie moet een harde vuist schuilgaan. McDonalds kan slechts bloeien dankzij McDonald Douglas dat de F15-gevechtsvliegtuigen maakt. De technologieën van Silicon Valley hebben een stabiele wereld nodig. De vuisten in de fluwelen handschoenen, die deze stabiliteit moeten garanderen, zijn de VS-landmacht, de Air Force, de Navy, de mariniers.”
Parenti begint het boek met de volgende woorden: “De voorbije vier, vijf eeuwen was het imperialisme de drijvende kracht in de wereldgeschiedenis. Het verslond continenten, onderdrukte inheemse bevolkingen en verwoestte talloze beschavingen. Toch ontsnapt het reilen en zeilen van het hedendaagse imperialisme grotendeels aan de aandacht van onze academici, mediacommentatoren en politieke leiders. Vaak doet men alsof het niet eens bestaat. (…) Gewapende imperialistische tussenkomsten worden zogenaamd ingegeven door ‘nationale belangen’ en ‘nationale veiligheid’, of moeten een of andere regio ‘stabiliseren’. Dit boek gaat op zoek naar de ware aard van het imperialisme. (…)”